ABOUT

TEATR LIMEN założyłam w 2002 r. w efekcie prowadzonych przeze mnie 10-letnich, teoretycznych i praktycznych, poszukiwań autentycznego języka ciała i istoty fizycznej obecności performera.

Studia teoretyczne dotyczyły m.in. filozofii Teatru Okrucieństwa A. Artaud’a, teatrologii (głównie teatru formy), antropologii ciała, tańca i teatru. Trening fizyczny obejmował wschodnie i zachodnie techniki pracy z ciałem: balet, taniec modern i contemporary, hinduski (bharatanatyam i manipuri), aztecki, afrykański, improwizację tańca i symbolikę ciała, mim ciała, choreoterapię, teatr No i sztuki walki. Istotą mojej pracy nie było zdobycie wykształcenia czysto technicznego, ale świadomość i umiejętność operowania różnymi energiami, przekroczenie techniki jako ograniczenia, uwolnienie ciała i odnalezienie źródeł ekspresji. Istotnym elementem mojego treningu były i są praktyki medytacyjne, służące rozwijaniu szczególnego typu koncentracji i uważnej świadomości wszystkich procesów zachodzących w ciele i umyśle.

Najważniejszy odkryciem moich poszukiwań okazało się BUTOH jako taniec, który odrzuca bezpieczeństwo technik i przekracza codzienność ciała ku liminalnemu doświadczeniu transcendującemu podział na myśl i uczucie, ciało i umysł, indywidualne i zbiorowe, świadomość i podświadomość. Butoh to stan istnienia – totalna obecność, w której pozwalamy mówić ciału, by ewokować nieznane, nie sprowadzając go do znanego. To taniec powstający z impulsów wzbierających wewnątrz butoh-tai – ciała-butoh: „dead body”, ciała-życia, ciała-pamięci, popychający tancerza i widza ku ciemnej sferze, leżącej poniżej racjonalnego porządku świata. Nauka u takich mistrzów jak Ko Murobushi, Carlotta Ikeda, Daisuke Yashimoto, Atsushi Takenouch, Tadashi Endo, Kan Katsura oraz Yuko Kawamoto, Yumiko Yoshioki, Fran Barbe, pozwoliła mi na poznanie warsztatu twórców butoh: Tatsumi Hijikaty i Kazuo Ohno, oraz metod wypracowanych przez trzy kolejne generacje tancerzy. Wszystkie doświadczenia spowodowały intensywny twórczy rozwój i znalezienie własnego stylu. Przełomowym momentem było powstanie spektaklu „Puste miejsce albo sny oceanu”.

„Butoh jest jak rozprzestrzeniający się po świecie wirus. Stanie się globalne. Ludzie w różnych krajach uwewnętrznią je we własnych ciałach” (Akaji Maro). Limenbutoh (limen - łac. próg) jest wynikiem nie tylko zarażenia się tym wirusem, ale poszukiwaniem europejskiego ciała-butoh osadzonego w innym kontekście historycznym i kulturowym.

Teatr Limen pracuje w zmiennym składzie, otwarty na współpracę z różnymi artystami plastyki, muzyki i teatru, dzięki której dokonuje się wymiana energii twórczej i wzajemnych inspiracji.

Artyści, którzy współtworzyli projekty i współpracowali z Limen Butoh

Sylwia Hanff, kier.art.

PERFORMERZY

Sylwia Hanff (wszystkie performance)

Beata Ciebcierska_Zajdel (Sny oceanu, Apoptosis, Ukiyo, improwizacje)

Iwona Wojnicka (Apoptosis, Sny oceanu, Ukiyo, improwizacje)

Tomasz Bazan (Sny oceanu, Apoptosis, Ukiyo-Teika, Limbus)

Justyna Jasłowska (Limbus-złośliwie tajemniczy świat)

Katarzyna Orowiecka (Ukiyo- przepływający świat)

Atsushi Takenouchi (Lunatix I)

Krzysztof Jerzak (Lunatix II)

Irena Lipińska (Lunatix II)

Katarzyna Żejmo (Lunatix II)

Rui Ishihara (Lunatix II)

Grażyna Chmielewska (Kanabasis, Mechaniczne Anioły)

Joan Laage (Beksiński_Butoh, Fort Butoh, improwizacje)

Marek Kowalski (Ogrody opuściły swoje drzewa, Zmierzch opuszczonych miast, Fort Butoh)

Magdalena Jakubów (Bekiński_Butoh, Zmierzch opuszczonych miast, Ogrody opuściły swoje drzewa, Fort Butoh, improwizacje, Korowód-Las)

Marzena Brzezińska (Mechaniczne anioły, Miejsca Niemożliwe, Natsukashi, Korowód-Las, improwizacje)

Ania Woźniak (Korowód-Las)

Anita Zdrojewska (Fort Butoh)

Ania Juniewicz (Fort Butoh)

MUZYCY

Elżbieta Piasecka (mezzosopran – Apoptosis)

Andrzej Turczynowicz (multiinstrumentalista, kompozytor – Budda.city i improwizacje

Robert Jędrzejewski (Lunatix I, Ogrody opuściły swoje drzewa, Beksiński_Butoh, Natsukashi, improwizacje)

India Czajkowska (kompozytorka, multiinstrumentalista, wokalistka - Mudra, improwizacje)

Marta Piotrowaka (multiinstrumentalistka, improwizatorka, wokal -Księga Pisaku)

Anna Szyszka (multiinstrumentalistka, improwizatorka, wokal -Księga Pisaku)

Elwira Janasik (mezzosopran – Ogrody opuściły swoje drzewa)

Michel Titin-Schneider (Beksiński_Butoh, kompozytor, realizator)

Pierre Boeswillwald (Zmierzch opuszczonych miast, Pieśń Semi/Szczeliny istnienia, Miejsca niemożliwe)

SZTUKI WIZUALNE (kostiumy, scenografia, wideo)

Monika Worsztynowicz

Inga Julia Dembowska

Joanna Pielat

Magdalena Chrust

Monika Moskwa

FOTOGRAFOWIE

Yassiek Janusz Matuszewski

Małgorzata Olecka

Sylwia Zawadzka

Limen Theatre was founded by Sylwia Hanff in 2002, as a result of her 10 year theoretical and practical exploration of authentic body language and the essence of physical presence for a performer. Hanff's theoretical studies concerned Antonin’s Theatre of Cruelty philosophy, Artaud, theatrology (mainly theatre of form), anthropology of the body, dance and theatre, as well as other topics. Physical training included Western and Eastern body techniques: ballet, modern and contemporary dance, Hindu dance (bharatanatyam and manipuri), Aztec, African, dance improvisation and body symbolism, pantomime, choreography, nō theatre and martial arts. However, the essence of Henff's work was not to get a purely technical education, but to raise consciousness and get the ability to operate using different energies, overcome limiting technique, liberate the body and find the source of expression. Meditation practices, aimed at developing a specific type of concentration and careful consciousness of all processes taking part in body and mind, are also important parts of the training of Limen's founder.

The most important discovery in the course of her creative research was butoh as a dance, which rejects safety of techniques and transgresses the everyday body towards liminal experience; experience transcending the division between thought and feeling, body and mind, individual and collective, consciousness and subconsciousness. Butoh is a specific state of being – perfect presence, in which we tell the body to evoke the unknown, not bringing it to the known. As Hanff writes: “it is a dance coming into being from impulses arising inside butoh-tai (butoh-body): dead body, living body, body-memory, pushing a dancer and the audience into the dark zone, lying beneath the rational order of the world”.

Studying with masters such as Ko Murobushi, Carlotta Ikeda, Daisuke Yashimoto, Atsushi Takenouch, Tadashi Endo, Kan Katsura as well as Yuko Kawamoto, Yumiko Yoshioka, Fran Barbe allowed Hanff to learn the technique of butoh experts: Tatsumi Hijikata, Kazuo Ohno and methods developed by three generations of dancers. All these experiences influenced her individual artistic style. The landmark moment was her performance Empty Place or the Ocean’s Dreams.

"Butoh is like a virus spreading all over the World. It will become global. People in various countries will internalize it in their own bodies" (Akaji Maro). Limenbutoh (from limen – Latin “threshold”) it is a result of not only spreading the virus, but also searching for the European butoh-body, placed in other historical and cultural contexts.

The composition of the Limen Theatre is constantly changing. It is open for collaboration with artists from different fields – visual arts, music and theatre, allowing them to exchange creative energy and mutual inspiration. To date, the theatre has collaborated with performers including: Atsushi Takenouchi, Beata Ciecierska-Zajdel, Iwona Wojnicka, Justyna Jasłowska, Katarzyna Orowiecka, Tomasz Bazan; musicians: Robert Jędrzejewski (also video-art), Andrzej Turczynowicz, Elżbieta Piasecka, India Czajkowska; visual artists and photographers: Jenni Ramme, Zuzanna Szydłowska, Andrzej Turczynowicz and Janusz Matuszewski.

So far the group has produced 12 performances, four short works and many improvisations. Lunatix featured Japanese butoh dancer Atsushi Takenouchi. In 2006 Limen Theatre took part in a joint project with Chorea Theatre Association – a performance Dance of the Forest (choreography by Kan Katsura).

An important part of Henff's work are solos – in particular due to a difference between solo, creating distilled, intimate situation between the dancer and the audience, and group butoh choreographies, perceived by the audience mainly as aesthetic pictures. In solo performances, intense presence and the process taking place in the performer's mind is transferred to the audience; it is more difficult to achieve this effect in group choreographies.

Limen took part in numerous international festivals, including FETA (Gdańsk), Street Art (Warsaw), Fortalicje – International Festival of Intuitive Arts (Zamość), Mandala Performance Festival (Wrocław), Maat Festival (Lublin), Gutek Film’s Japanese Night, Japanese Days, under the patronage of the Embassy of Japan in Międzyzdroje and in numerous centres in Poland (Stary Browar – Poznań, Centre for Culture in Lublin, Kalambur Theatre – Wrocław, Warsaw centres and others).

The group has been awarded several prizes in theatre and dance competitions.